Ոմանք կը գրեն, թէ սուրիական տագնապը կրնայ վերածուիլ, Թուրքիոյ եւ Միացեալ Նահանգներուն համար, նորօրեայ «վիեթնամեան թնճուկ»ի մը։ Ուրիշներ ահազանգ կը հնչեցնեն, թէ Սուրիան կրակի եւ արեան մէջ խեղդող «քաղաքացիական պատերազմ»ը յղի է… ամբողջ տարածաշրջանը հրկիզելու եւ պայթեցնելու վտանգով։ Նաեւ կան պնդողներ, թէ ամբողջ եղածը մեծապետական մրցապայքար մըն է՝ ի խնդիր Սուրիոյ ճամբով ամբողջ Արաբական Աշխարհն ու Իսլամական երկրագունդը հակակշռելի դարձնելու աշխարհաքաղաքական նկրտումներուն իրագործման։ Տակաւին կան մեկնաբաններ, որոնք միջազգային քաղաքականութեան մօտաւոր անցեալի, երբեմն նաեւ պատմական զարգացման դարաւոր հոլովոյթին փոշեծածկ թղթածրարները քրքրելով՝ կը նախատեսեն, թէ սուրիական տագնապը առաջին փուլն է օսմանեան կայսրութեան անկումէն ետք սահմանագծուած Մերձաւոր Արեւելքի քարտէսը համընդհանուր վերանայումի եւ վերագծումի ենթարկելու քաղաքական մեծ խաղի մը… 1920ի Սեւրի եւ 1923ի Լօզանի դաշնագիրներուն բացերն ու հակասութիւնները լուծելու առաջադրանքով։ Բայց որքան ալ տարաբնոյթ…
SARF FundOctober 24, 2012