Վերջերս աւելցած է սուրիահայութեան մասին վերլուծումներ ու ախտաճանաչումներ կատարող եւ ցուցմունքներ տուող բախտագուշակներուն թիւը: Երբեմն ակադեմական պատմուճանով եւ երբեմն քաղաքական վերլուծողի տարազով հայ անհատներ, Ծոցի երկիրներու մէջ կամ այլուր նստած, իրենք իրենց պարտականութիւն տուած են սուրիահայութեան մասին հանդէս գալու: Հարցի մը մասին տեսակէտ պարզելը անշուշտ իւրաքանչիւր անհատի իրաւունքն է: Զարմանալին սակայն մամուլին կողմէ նման յօդուածներու տեղ տրուիլն է՝ առանց նկատի ունենալու պարզուած տուեալներու վաւերականութիւնն ու մակարդակը: Այս բոլորին մէջ ակներեւ է սուրիահայութեան ձայնի բացակայութիւնը, որ պէտք չէ անպայման դիտել որպէս ժխտական երեւոյթ, որովհետեւ ստեղծուած բարդ կացութիւնը կը պատուիրէ ըլլալ զգօն եւ խոհեմ: Այս չի նշանակեր սակայն, որ գաղութը անտարբեր է ի տես երկրի կացութեան կամ չունի քաղաքական վարքագիծ: Ճիշդ է, որ հայահոծ քաղաքներու կամ աւաններու մէջ կեանքը բնականոն կ՛ընթանայ, դպրոցներ,…
SARF FundOctober 30, 2012